بررسی تأثیر سطوح مختلف بیوچار بقایای بستر قارچ بر برخی خصوصیات شیمیایی زهاب در کشت کاهو
-
![]()
محمد والی پور
۱۴۰۳/۱۰/۱۸
بیش از ۸۰ درصد از زمینهای کشاورزی در ایران به علت فقر مواد آلی دارای باروری کمی هستند. این موضوع موجب مصرف بی رویه کودهای شیمیایی از جمله کود ازته و به دنبال آن افزایش ایشویی نیترات و آلودگی منابع آبی گردیده است. بنابراین استفاده از بهبود دهنده های طبیعی خاک مانند بیوچار در سالهای اخیر اهمیت زیادی پیدا کرده است. در همین راستا با توجه به صنعت رو به رشد تولید قارچ و بستر باقی مانده ناشی از آن در این مقاله به بررسی تأثیر بیوچار بستر قارچ بر کاهش آبشویی برخی عناصر شیمیایی خاک و در نتیجه افزایش عناصر غذایی در دسترس گیاه در خاک پرداخته شد. نتایج نشان داد که استفاده از بیوچار در تیمار B4 در سطح یک درصد ارتباط معناداری با کاهش غلظت نیترات کلسیم سدیم و پتاسیم در زهاب و بیشترین تاثیر را در نگهداشت این عناصر در خاک داشت. کاربرد دو گرم بیوچار در ازای یک کیلوگرم خاک موجب کاهش 43 ، 8 ، 16 ،7 ، 28 ، 2 ، 19 درصدی به ترتیب در میزان نیترات سدیم، کلسیم و پتاسیم موجود در زهاب خروجی نسبت به تیمار شاهد گردید . ضمنا تیمار B4 در سطح یک درصد موجب افزایش معناداری در مقادیر PH و کاهش مقادیر EC در زهاب گردید. به طوری که افزایش اسیدیته تیمار B4 نسبت به شاهد 93/0 درصد و میزان هدایت الکتریکی تیمار B4 نسبت به شاهد کاهش ۱۸ درصدی را نشان داد. افزایش جذب عناصر و متعاقب آن کاهش حضور آنان در زهاب را می توان ناشی از افزایش قدرت نگهداشت خاک به دلیل وجود کربن آلی در بیوچار و نیز بالا بودن ظرفیت تبادل کاتیونی و انیونی و تاثیرات بیوچار بر چرخه زیستی نیتروژن مرتبط دانست. ضمناً افزایش غلظت عناصر و اکسیدهای فلزی در خاک و متعاقبت آن کاهش آنها در زهاب به دلیل کاربرد بیوچار را میتوان دلیل کاهش هدایت الکتریکی و افزایش اسیدیته را میتوان به خواص قلیایی بیوچار مرتبط دانست. .
کلید واژه ها: بیوچار، غلظت عناصر ، زهاب